این تصویر قسمتی از یک شال است که نقوش به وسیله ی قلم مو و رنگ

پارچه، بر روی آن نقاشی شده است .

(بقیه درادامه ی مطلب...)

مواد اوليه:

1- مواد اصلي : شامل طلا ، نقره، مس

2- مواد فرعي( موم ، زغال ، موادپاك كننده)

مواد اصلي بصورت خام در طبيعت يافت مي شود كه تبديل به شمش شده و سپس ورق گرديده و بريده مي شود. مواد فرعي: موم ، زغال ، مواد پاك كننده

(بقیه در ادامه ی مطلب...).

مليله سازي» از جمله ظريف‌ترين رشته هاي فلزکاري و يکي از برجسته‌ترين صنايع دستي ايران است.

هنر مليله کاري ، محصول کار با طلا ، نقره و مس است که به صورت مفتول‌هاي باريک درآمده و با صرف وقت و دقت فوق العاده و مهارت و هنرمندي مليله کار ، برشي يا محصول مورد نظر و با بهره گيري از نگاره هاي سنتي و طرح‌هاي اسليمي به هم پيوند داده مي شوند.

مليله کاري در واقع ظريف کاري نقره با استفاده از مفتول ها و نوارهاي نقره و با بکارگيري ذوق هنري به شيوه منظم و اسليمي وار و در انواع مختلف زينتي همچون سنجاق گل سينه، گردنبند، انگشتر، و انواع مختلف تزئيني همچون پايه استکان، سيني و ... ساخته مي شود که قدمت آن به 200 سال قبل از ميلاد مي رسد.

قديمي ترين مليله ايران به روايت اکثر محققان مربوط به سالهاي 330 تا 550 ق.م. (دوره هخامنشي) است.

متأسفانه به دليل آن که اکثر اشياء مليله به منظور استفاده مجدد ذوب شده اند, نمونه هاي زيادي در دسترس نيست و تنها از دوره قاجاريه مقداري سرقليان, گيره استکان و سيني در اندازه هاي مختلف در کشور ايران باقي مانده است.

(بقیه در ادامه ی مطلب...)

بهترین پارچه در کار باتیک، پارچه ی ابریشمی است ولی با اندکی تغییر در نوع و غلظت رنگ و روش کار، می توانیم از هر جنس پارچه ای استفاده کنیم .

با کمی تبحر قادر خواهیم بود بر روی هر جنس پارچه و هر نوع کالای پارچه ای نظیر لباس، شال، روسری، کیف، کفش، جوراب، آباژور، پرده، رومیزی و ... نقش بیندازیم و تصویری نو و منحصر به فرد را بیافرینیم.

در مورد پارچه های لطیف و ابریشمی باید ابتدا آن ها را با آب نیم گرم و صابون به آرامی شست وشو دهیم و بعد از اتو زدن، پارچه ی بدون آهار را برای هر مرحله به کار گیریم. علت این کاراین است که نفوذ رنگ به درون الیاف به راحتی و به صورت یکنواخت انجام پذیرد. بهترین نتیجه، به خصوص در مورد پارچه های ابریشمی هنگامی حاصل می شود که لطافت پارچه ی ابریشمی حفظ شود و پارچه بعد از رنگ شدن، سفت و سخت نشود.

اما در مورد پارچه هایی که بافت ضخیم دارند و یا در مورد کالاهایی مثل کفش هایی از جنس کتان، با اندکی تغییر در تهیه ی رنگ می توانیم نتیجه ی مطلوب را به دست آوریم.

(بقیه در ادامه ی مطلب...)

این تابلو با تکنیک کاشی شکسته اجرا شده است

اولین اقدام برای شروع هنر موزائیک انتخاب بستر مناسب کار است که می تواند تابلو ، گلدان ، دیوار ، میز و یا هر سطح دیگری باشد .

برای کار بر روی تابلو باید از تخته سه لا استفاده کرد که به وسیله  ی  چوب یا ام دی اف قاب گرفته شده باشد .مزیت تخته سه لا بر فیبر ، مقاوم بودن و تاب برنداشتن آن بعد از ملاط گیری است . در صورتی که می خواهید روی گلدان سفالی کار کنید باید قبل از شروع کار سطح آن را کاملا صاف کنید . مطمئن شوید که هیچ پستی و بلندی وجود ندارد .برای میز هم می توانید از میزهای چوبی قدیمی استفاده کنید و یا اینکه از نئوپان برای سطح آن استفاده کرده و یک پایه از جنس فرفورژه تهیه کنید .

کار بر روی دیوار روش متفاوتی دارد که باید جداگانه به آن پرداخت .

(بقیه در ادامه ی مطلب...)

در این تابلو از تکنیک کاشی شکسته استفاده شده است.

واژه خرمهره به معنی مهره بزرگِ کم قیمت که بر گردن خر بندند، همچنین به نام‏های دیگر از جمله خرمک و خرتک نیز خوانده می‏شود. خرمک به مهره ‏های شیشه‏ ای سیاه و سفید می‏گویند که برای دفع چشم‏ نظر یا خیال باطل بر دست یا گردن کودکان بسته می‏شود. البته خرمهره بیشتر به رنگ آبی است؛

رنگی که نشانه آرامش است و حالت‏های مختلف روحی را می‏توان با آن نشان داد و بنابر عقیده بعضی افراد رنگ آبی می‏تواند انرژی‏های بدِ صاتع از چشم افراد تنگ نظر یا خیال‏های باطل او را خنثی کند. البته این عقیده بیشتر متعلق به ایرانیان است و در کشورهای اروپایی رنگ آبی و یا کلاً خرمهره را نشانه وآورنده شانس می‏دانند.

خرمهره‌ سازی یکی از رشته‌های در حال منسوخ شده بوده است.که تنها توسط صنعتگران قم و شوشتر تهیه می‌شده ماده اصلی بدنه خرمهره سیلیس خالص میباشد.سیلیس خالص فرم پذیر نیست و به این جهت از یک چسب گیاهی مانند سریش یا کتیرا استفاده کرده و با سیسلیس مخلوط می کنند و این مخلوط را تبدیل به گل کرده و قطعات خرمهره را تولید می کنند.

لعاب خرمهره با لعاب اکثر سرامیک ها متفاوت بوده و بجای لعاب مایع از پودر استفاده میشود و قطعات خرمهره را در ظرفهای سفالی و داخل این پودر چیده و این ظرفها را در کوره می چینند و در دمای 1050 درجه و بمدت 30تا 35 ساعت حرارت میدهند تا پخت آن کامل شود.لازم به ذکر است که پودر ذکر شده شامل مواد زیر میباشد:

-اکسید مس

-کربنات سدیم

-آهک

-خاکستر

پیکر تراشی یا به انگلیسی Sculpture خوانده می‌شود که از کلمه Sculper به معنی تراشیدن مشتق شده است . در حالیکه مجسمه سازی فقط تراشیدن نیست بلکه فرم دادن و بهر نوع ماده بی شکل هم مجسمه سازی است که ماده اولیه آن سنگ – موم ویا فلز باشد .

پیکر تراشی حتی قبل از پیدایش قدیمی‌ترین تمدنها وجود داشته که حتی شواهدی از این ساخته شدن هنر بدست غارنشینان بدست آمده . مثلا یکی از حجاریهای بسیار زیبای قبایل مایاها در پرو .

و این نشان دهنده آن است که مجسمه سازی و بطورکلی هنر ریشه در فطرت ، نیاز و طبیعت انسان است و در همه اعصار و قرون بنحوی از انحاء و بعلت مواد اولیه فراوان آن که اکثرا سنگ و چوب است مجسمه‌هایی باشکوه و با اصالت و در برخی موارد شناسنامه ای برای هویت و طرز زندگی تمدنها بوجود آمده است ….

در اعصار قدیم پیکر تراشی با مذهب ارتباط مستقیم داشت چنانکه پیکره‌هایی که از تمدنهای باستانی ، مصر ، هند ، چین و مایاها مانده نشان می‌دهد مذهب در تحول و تکامل این هنر نقش اساسی دارد .

شاهان آشوری پیکر تراشی را برای وسیله ای برای بزرگ جلوه دادن اعمال خود قرار دادند . فراعنه مصر نیز برای رساندن فراعنه به مقام الوهیت از پیکر تراشی سودجوئی کردند. و کم کم بت و بت پرستی به شکل پرستش پیکره‌هایی گاها عجیب و غریب بوجود آمد . در ایران بخصوص در دوران هخامنشی پیکر تراشی وسیله ای بود برای ثبت وقایع و نشان دادن شوکت ایرانیان و در این دوران بود که پیکر تراشی مفهوم هنری هم یافت . بصورت هدایایی زیبا مرصع به انواع آلات قیمتی .

در یونان باستان مجسمه سازان بیشتر سعی داشتند نمونه کامل یک شکل ایده آل را مجسم کنند. البته این اولین بار نبود که از پیکرتراشی بدین منظور استفاده می‌شد زیرا مردمی‌که در غارها زندگی می‌کردند نیز از عاج ماموتها ، مجسمه‌هایی از زنان میساختند که بنظرشان نمونه کامل یک زن زیبا و ایده آل بود . این ایده آلیسم در مجسمه سازی در یونان باستان تحول و تکامل فراوان یافت وچنان پیشرفت کرد که مایه بهت و حیرت جهانیان شد .

در زمان رومی‌ها این هنر زیبا به اوج تکامل و شکوه رسید و جنبه‌های عملی هم علاوه بر موارد گفته شده پیدا کرد ولی به پیکرتراشی یونانیان باستان در مقام نرسید .

صنایع دستی

صنایع دستی نوعی کار است که در آن لوازم تزئینی و کاربردی تنها با استفاده از دست یا ابزار ساده ساخته می‌شود.معمولاً این کلمه به روشهای سنتی ساختن کالاها اطلاق می‌گردد. استادکاری مخصوص هر یک از این موارد مهم‌ترین ملاک است. چنین چیزهایی اغلب از لحاظ فرهنگی و یا مذهبی فوق العاده هستند. لوازمی که بصورت تولید انبوه و یا با ماشین آلات مختلف ساخته می‌شوند جزء صنایع دستی نیستند. آنچه مقوله صنایع دستی را از هنر کاردستی متمایز می‌‌سازد , هدف از ساخته آنهاست. صنایع دستی لوازمی هستند که قرار است مورد استفاده قرار گرفته و کهنه، پوسیده و غیره شوند. مورد استفاده آنها بیش از یک تزیین ساده است. صنایع دستی اغلب کارهای فرهنگی و رسومی تری تلقی می‌شوند زیرا به عنوان بخشی از ملزومات زندگی روزمره مطرح هستند.

ابریشم‌دوزی ، بافتنی ، بردری‌دوزی ، بلورسازی ، پارچه‌بافی ، پتوبافی ، پشتی‌دوزی ، پوستین‌دوزی ، تذهیب ، ترمه‌دوزی ، تکه‌دوزی ، توربافی ، جاجیم‌بافی ، چارق‌دوزی ، چرم‌سازی ، چشمه‌دوزی ، چنته‌بافی ، چهل‌تکه ، چوغا ، چیدمان ، چیغ‌بافی ، حاشیه‌دوزی، حصیربافی ، حکاکی ، خاتم‌کاری ، خامه‌دوزی ، خراطی ، خورجین‌بافی ، خیاطی ، داغ کردن چوب ، ریسندگی ، زیلوبافی ، سبدبافی ، سرامیک ، سرمه‌دوزی ، سفالکاری ، سکمه‌دوزی ، شماره‌دوزی ، شیشه‌گری ، قلاب‌بافی ، قلمکارسازی ، قیطان‌دوزی ، گبه‌بافی ، گلابتون‌دوزی ، گل‌دوزی ، گلیم‌بافی ، لحاف‌دوزی ، مرصع‌سازی ، مرواربافی ، مسگری ، معرق‌کاری ، ملیله‌دوزی ، منبت‌کاری ، منجوق‌دوزی ، میناکاری ، مینیاتور ، نقره‌سازی ، نمدمالی و ...

در اینجا به معرفی چند نمونه از صنایع دستی ایران میپردازیم